H πτηνοτροφία στην Ελλάδα αποτελεί τον πιο δυναμικό κλάδο της ζωικής παραγωγής. Σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία, το 2013 υπήρχαν στην Ελλάδα πάνω από 27 εκατομμύρια πουλερικά, με την Περιφέρεια Ηπείρου να φιλοξενεί τον μεγαλύτερο αριθμό πουλερικών της χώρας (> 8 εκατομμύρια). Η συστηματική πτηνοτροφία ταξινομείται σε δύο μεγάλες κατηγορίες, την κρεατοπαραγωγή και την αυγοπαραγωγή, όπου και στις δύο χρησιμοποιείται εξειδικευμένο ζωικό υλικό. Η διάρκεια εκτροφής για τα πουλερικά κρεατοπαραγωγής κυμαίνεται μεταξύ 40 και 60 ημέρες με στόχο το βάρος σφαγής να φτάσει τα 3 kg. Η μέση παραγόμενη ποσότητα κοπριάς στην περίπτωση αυτή είναι 0.05-0.06 kg/ κοτόπουλο και ημέρα και η απομάκρυνση της γίνεται μετά την περίοδο εκτροφής. Στην περίπτωση αυτή, οι χώροι εκτροφής καλύπτονται με στρωμνή, η οποία μπορεί να είναι άχυρο, ριζοφλοιός, πριονίδι και άλλα, με στόχο την απορρόφηση της υγρασίας και τη δημιουργία ευνοϊκών συνθηκών ανάπτυξης. Στην περίπτωση των πουλερικών αυγοπαραγωγής, η εκτροφή διαρκεί μεταξύ 80 και 110 εβδομάδων με την απόδοση να αγγίζει τα 350 αυγά στις 80 εβδομάδες. Οι παραγόμενες ποσότητες κοπριάς ανέρχονται σε 0.1-0.2 kg/ κότα και ημέρα με την απομάκρυνση της να γίνεται καθημερινά με μηχανικά μέσα (Γεωργακάκης, 2008). Η παραγωγή γίνεται σε ειδικά κελιά και δεν απαιτείται στρωμνή.
Σύμφωνα με τα παραπάνω, στη χώρα μας παράγονται σε καθημερινή βάση πάνω από 2,000 tn κοπριάς πουλερικών και επιπλέον εκατοντάδες τόνοι από τη στρωμνή των πουλερικών κρεατοπαραγωγής. Τα απόβλητα αυτά παρουσιάζουν υψηλό βαθμό επικινδυνότητας, καθώς εκτός του υψηλού οργανικού φορτίου και συγκεντρώσεων αζώτου, περιέχουν παθογόνους μικροοργανισμούς και συμβάλλουν στην απελευθέρωση έντονης δυσοσμίας. Τέλος, έχουν κατηγορηθεί για ευτροφισμό επιφανειακών νερών και μόλυνση πηγών πόσιμου νερού (Kelleher et al., 2002). Ένας από τους πλέον ενδεδειγμένους τρόπους επεξεργασίας των υπό εξέταση αποβλήτων είναι η αναερόβια χώνευση. Η θερμική προ-επεξεργασία, ως μέθοδος παστερίωσης, συμβάλλει σε αύξηση της διαλυτοποίησης των περιεχομένων οργανικών συστατικών, στη βελτίωση της αναερόβιας αποικοδομησιμότητας και στη μείωση του απαιτούμενου υδραυλικού χρόνου παραμονής, όπως έχει αναφερθεί σε προηγούμενες έρευνες (Neyens and Baeyens, 2003; Kim et al., 2003).
Σκοπός του ερευνητικού προγράμματος ήταν η αξιολόγηση της αναερόβιας αποικοδομησιμότητας των στερεών αποβλήτων που παράγονται από την εκτροφή πουλερικών και η ανάπτυξη τεχνολογίας που αφορά: (α) την προ-επεξεργασία των πτηνοτροφικών αποβλήτων (μέσω διεργασιών θερμικής υδρόλυσης) και (β) την αναερόβια χώνευση των παραγόμενων εκχυλισμάτων σε μία πιλοτική μονάδα αποτελούμενη από έναν αντιδραστήρα CSTR και έναν PFR σε σειρά. Η πιλοτική μονάδα τέθηκε σε λειτουργία με θερμικά υδρολυμένη κοπριά πουλερικών αλλά εξετάστηκε και η απόδοση των διεργασιών κατά τη συν-χώνευση (co-digestion) με τυρόγαλο, γλυκερόλη και χρησιμοποιημένα φυτικά έλαια. Σε δεύτερη φάση του έργου έλαβε χώρα η εγκατάσταση και λειτουργία ενός αντιδραστήρα PFR χαμηλής βαθμίδας ταχύτητας του οποίου εξετάστηκε η απόδοση σε υψηλούς ρυθμούς οργανικής φόρτισης. Η λειτουργία του αντιδραστήρα PFR έγινε με διαφορετικά υποστρώματα και ειδικότερα (α) με μίγμα αποτελούμενο από θερμικά υδρολυμένη κοπριά πουλερικών, τυρόγαλο, γλυκερόλη και χρησιμοποιημένα φυτικά έλαια, (β) ελαιουργικά υγρά απόβλητα, (γ) μίγμα αποτελούμενο από κοπριά αγελάδων, ζωικά υποπροϊόντα, γλυκερόλη και (δ) μίγμα αποτελούμενο από κοπριά αγελάδων, ζωικά υποπροϊόντα, τυρόγαλο και γλυκερόλη.
